1936-1939 Olayları

936-1939 Olayları
1936'da bir araya gelen Arap liderleri
Yahudilere karşı mücadelede önderlik edecek Arap Yüksek Komitesi'ni
kurdular ve başlattıkları genel grevi ulusal bir ayaklanmaya
dönüştürdüler. Bunun üzerine Filistin'e gelen bir komisyon, Yahudilerle
Arapların aynı devlet içinde yer almasının mümkün olamayacağını,
Filistin'in bölüştürülmesi gerektiğini öneren Peel Raporu’nu
yayınladı. Bu rapor Filistinlilerin bağımsızlıklarını gölgeleyecek
şekilde topraklarını ikiye böldüğü için Arapların ayaklanmasının daha
da şiddetlenmesine neden oldu.
1936-1939 yılları arasında köyden kente bölgenin her yerine yayılan
bu ayaklanmalar diğerlerinden farklı olarak Yahudileri değil,
İngilizleri hedef almaktaydı ve bu Filistinlilerin haklı tepkilerini
koydukları en büyük direniş hareketiydi. Batılılar, Filistin’de Yahudi
olmayan halkın varlığından Arap isyanının (1936-1939) o ünlü direnişi
ile haberdar olmuşlardı. Ortadoğu’daki dengeleri korumak isteyen
İngiltere bu gelişmelerin ardından önemli bir tutum değişikliği ifade
eden Beyaz Belge’yi yayınladı. Bu belgede esas olarak,
Filistin’de bir Yahudi devletinin kurulmasının İngiliz siyasetinin
parçası olmadığı, gelecek yıllarda yeni mültecilerin kabulünün Arap
nüfusun onayına tabi tutulacağı açıklanmaktaydı. Filistin'de Arap ve
Yahudilerden oluşan iki uluslu bir devlet kurulmasını ve göçmen
sayısının beş yıl içinde toplam 75.000 olarak dondurulmasını öneren bu
belge Siyonistleri şok etti. Filistin büyük ayaklanmasını durdurmayı
amaçlayan bu belge farklı direniş grupları arasında bölünmeye yol
açarak İngilizlerin umduğu sonucu sağladı ve ayaklanma kolaylıkla
bastırılmış oldu. Bu belgeye tepki gösteren dönemin ABD Başkanı Herry
Truman, İngiltere'den derhal 100.000 Yahudi’nin Filistin'e girmesine
izin verilmesini ve göç limitlerinin kaldırılmasını talep etti.
İngiltere
tarafından yayınlanan Beyaz Belge (White Document) Filistin’de yeni bir
dönemin habercisi olmuştur. Siyonistler daha sonra „Kara Belge“ adını
verdikleri bu yeni belgeden sonra artık İngiliz Manda yönetimini de
faaliyetlerinde hedef almaya başladılar. Ancak Siyonist hareketin
gelişimi için İngiliz mandası önemli bir fırsat olmuştu. İngiliz
mandasının onaylandığı 1922 yılından 1940 yılına kadar Yahudi nüfusu
83.790’dan 467.000’e (bu dönemde 1.528.000 nüfusun üçte biri) ve Yahudi
halkın sahip olduğu toprak da 60.100 hektardan 155.200 hektara çıktı.

http://filistin.ihh.org.tr